اثر جایگزینی خارشتر با یونجه خشک جیره بر وضعیّت سامانهی آنتیاکسیدانی خون شترهای پرواری |
کد مقاله : 1003-NSAP6TH |
نویسندگان |
نوید قوی پنجه *1، محمد حسن فتحی نسری2، سید همایون فرهنگ فر2، مجتبی افشین1، سجاد خراشادی3 1دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران 2استاد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران. 3دانشجوی کارشناسی، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران |
چکیده مقاله |
به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مختلف خارشتر در جیره بر وضعیّت سامانهی آنتیاکسیدانی خون شترهای در حال رشد، تعداد 18 نفر حاشی پرواری نژاد سندی (9 تا 10 ماهه با میانگین وزن اوّلیّه 7±115 کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار (هر یک با شش تکرار) مورد استفاده قرار گرفت. جیرهها با جایگزینی یونجه خشک با علوفه خارشتر فرموله شد و تیمارهای آزمایشی بهترتیب حاوی 0، 25 و 50 درصد خارشتر (بر اساس مادّهی خشک) بود. در طی 150 روز آزمایش، شترها با جیرهی کاملاً مخلوط دو بار در روز تغذیه شده و به صورت آزادانه به آب و خوراک دسترسی داشتند. نمونهگیری خون در روزهای 0، 75 و 150 دورهی آزمایش از طریق ورید وداج صورت گرفت. نتایج نشان داد افزایش استفاده از خارشتر در جیره با کاهش غلظت مالوندیآلدئید پلاسما و افزایش ظرفیّت کل آنتیاکسیدانی و فعّالیّت آنزیم گلوتاتیونپراکسیداز همراه بود (05/0≥p). همچنین، فعّالیّت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز (075/0p=) و کاتالاز (094/0p=) نیز با افزایش سطح جایگزینی خارشتر در جیرهی شترهای پرواری تمایل به افزایش داشت. در مجموع، یافتههای پژوهش حاضر مؤیّد اثرات مطلوب استفاده از خارشتر (تا سطح 50 درصد ماده خشک جیره) بر تقویت سامانهی آنتیاکسیدانی شترهای پرواری بود. |
کلیدواژه ها |
آنتیاکسیدان، خارشتر، شتر پرواری، گیاهان شورپسند. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |