مطالعه تأثیر فرآوری دانه کتان و سطح پروتئین خام در جیره برههای پرواری نژاد کرمانی بر فراسنجه های شکمبه ای و مشتقات پورینی |
کد مقاله : 1032-NSAP6TH |
نویسندگان |
الهام امیرتیموری *1، امین خضری2، امید دیانی2، امیر موسایی3 1- 2عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان 3عضو هیئت علمی دانشگاه جیرفت |
چکیده مقاله |
این پژوهش بهمنظور مطالعه تاثیر فرآوری دانه کتان (آسیابشده و اکسترودشده) و سطح پروتئین خام (12 و 15 درصد) جیره بر فراسنجههای خونی و شکمبه ای برههای نر کرمانی انجام شد. تعداد 36 راس بره نر کرمانی در سن 6 ماهگی با میانگین وزنی3/1± 4/24 بهطور تصادفی به 4 گروه آزمایشی تقسیم و در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل مورد استفاده قرار گرفت. مدت زمان انجام آزمایش 84 روز بود، که شامل 14 روز مدت زمان عادت پذیری به جیرههای آزمایشی و 70 روز دوره رکورد برداری بود. جیره های آزمایشی شامل: 1) جیره دارای دانه کتان آسیاب شده و سطح پروتئین خام 12 درصد 2) جیره دارای دانه کتان آسیابشده و سطح پروتئین خام 15 درصد 3) جیره دارای دانه کتان اکسترودشده و سطح پروتئین خام 12 درصد 4) جیره دارای دانه کتان اکسترودشده و سطح پروتئین خام 15 درصد. نتایج این مطالعه نشان داد مقدار آلانتوئین ادرار، کل مشتقات پورینی و سنتز پروتئین میکروبی در برههای تغذیه شده با جیره های دارای کتان آسیابشده در مقایسه با گروهی که با جیره دارای کتان اکسترودشده تغذیه شده بودند افزایش یافت، در مقابل، تغذیه دانه کتان اکسترودشده به برهها میزان نیتروژن آمونیاکی و اسید بوتیریک شکمبه را در مقایسه با دانه کتان آسیابشده افزایش داد (05/0>P) از نظر سطح پروتئین خام در جیرههای آزمایشی، تغذیه بره ها با جیرههای دارای 15 درصد پروتئین خام در مقایسه با جیرههای دارای 12 درصد پروتئین خام، سبب افزایش دفع مقدار آلانتوئین، کل مشتقات پورینی و سنتز پروتئین میکروبی شد (05/0>P). |
کلیدواژه ها |
دانه کتان، پروتئین خام، فراسنجه های شکمبه ای، مشتقات پورینی. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |