مطالعه وضعیت پرورش و خصوصیات تولید و تولیدمثل جمعیت شترهای استان خوزستان
کد مقاله : 1072-NSAP6TH
نویسندگان
بهاره طاهری دزفولی *1، افسون زورآزمایی2، عزیز کردونی3
1عضو هیأت علمی بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
2کارشناس بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
3محقق بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
چکیده مقاله
به منظور بررسی وضعیت پرورش، عملکرد تولید و تولیدمثل شتر در استان خوزستان، از اطلاعات 63 گله شتر، از طریق تکمیل پرسشنامه‌های تدوین شده، استفاده شد. به طور متوسط در گله‌های شتر، 40 نفر شتر ماده و 2 نفر شتر نر وجود داشت. شترهای نر، در 28 مورد از همان گله و مابقی از گله‌های دیگر و یا به صورت ترکیبی تأمین می‌گردید. متوسط مدت زمان نگهداری نرها در گله‌ها 7-6 سال بود. تنها 11 درصد گله‌ها پرواربندی شتر را انجام می‌دادند که مدت زمان پروار را 5 تا 8 ماه بیان کردند. متوسط وزن تولد شتر 25 تا 30، حاشی یک‌ساله 150 و بزرگ‌تر از آن 250 تا 300 کیلوگرم بود. 71 درصد گله‌ها فروش شیر نداشتند. متوسط تولید شیر روزانه 3/30 با حداقل 1 و حداکثر 5 کیلوگرم برای متوسط 10 ماه شیردهی بود. زایش و جفتگیری شترها اغلب در فصل زمستان با طول دوره آبستنی 12 ماه بود و بیشتر بهره‌برداران فاصله بین دو زایش را 1/5 تا 2 سال بیان کردند. سن اولین جفتگیری برای شترهای نر و ماده به طور متوسط 5 و 4 سال بود. تغذیه دستی در گله‌های شتر معمول نبود. عدم وجود آب، مجوز چرا جهت امکان استفاده از مراتع و عدم کمک دولتی در تأمین علوفه و خوراک، از جمله مشکلات شاخص شترداران استان خوزستان بود. علی‌رغم عملکرد پایین، به دلیل جمعیت شتر در استان و علاقمندی شترداران، پرورش شتر در خوزستان تحت سیستم رایج می‌تواند با اجرای برنامه‌های مناسب و حمایت‌های دولتی از بازدهی اقتصادی بالایی برخوردار باشد.
کلیدواژه ها
شتر، خوزستان، پرورش، تولیدمثل، گوشت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر