تعیین میزان همخونی و هتروزیگوسیتی در گوسفند نژاد کرمانی
کد مقاله : 1122-NSAP6TH
نویسندگان
عباس محمدی *1، مژده موسی نژاد خبیصی2، مسعود اسدی فوزی3، علی اسمعیلی زاده3
1دانشگاه تهران
2دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج
3دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده مقاله
سطح بالای همخونی در حیوانات منجر به کاهش تنوع ژنتیکی و افزایش احتمال هموزیگوت بودن حیوانات برای آلل‌های مضر می‌شود. بنابراین، طول عمر حیوانات همخون به دلیل کاهش شایستگی ژنتیکی، کاهش می‌یابد. هتروزیگوسیتی یکی از معیارهای برآورد تنوع ژنتیکی از روی اطلاعات مولکولی می‌باشد. به عبارتی دیگر هتروزیگوسیتی یکی از مهمترین معیارها در بررسی تنوع آللی نشانگرها محسوب می‌شود. در این مطالعه از پنج روش مختلف (FIS، FROH، FGRM، FHOM و FUNI) برای برآورد همخونی ژنومی استفاده شد. دو راه برای اندازه‌گیری هتروزیگوس وجود دارد؛ یکی با تخمین نسبت افراد هتروزیگوت با شمارش تعداد ژنوتیپ های هتروزیگوت یا جمع فراوانی های ژنتیکی این افراد، که به عنوان هتروزیگوس مشاهده شده (Ho) شناخته می‌شود. مورد دوم، هتروزیگوس مورد انتظار (He) است که به عنوان مقدار هتروزیگوسیتی است که تحت شرایط تعادل هاردی-وینبرگ انتظار می‌رود. اطلاع از سطح همخونی در طراحی برنامه‌های اصلاح نژادی برای کنترل افزایش همخونی و در نتیجه کنترل مضرات همخونی در حیوانات ضروری است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان همخونی و هتروزیگوسیتی با استفاده از اطلاعات نشانگرهای SNP موجود در سراسر ژنوم حاصل از آرایهSNP 600K Illumina Ovine در گوسفندان نژاد کرمانی بود. هتروزیگوسیتی مشاهده شده و هتروزیگوسیتی مورد انتظار در گوسفندان نژاد کرمانی به ترتیب 0.315 و 0.293 بود. ضریب همخونی در جمعیت گوسفند کرمانی بر اساس هتروزیگوسیتی مورد انتظار و هتروزیگوسیتی مشاهده شده (FIS) 0.075- بود. ضریب همخونی ژنومی در گوسفندان کرمانی بر اساس چهار روش FROH، FGRM، FHOM و FUNI به ترتیب 0.129، 0.18، 0.06 و 0.06 به دست آمد.
کلیدواژه ها
گوسفندان نژاد کرمانی، چند شکلی تک نوکلئوتیدی 600K، همخونی ژنومی، هتروزیگوسیتی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر