| بررسی سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم و تعیین اندازه موثر جمعیت گوسفندان بومی ایران |
| کد مقاله : 1124-NSAP6TH |
| نویسندگان |
|
عباس محمدی *1، مژده موسی نژاد خبیصی2، مسعود اسدی فوزی3، علی اسمعیلی زاده3 1دانشگاه تهران 2دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج 3دانشگاه شهید باهنر کرمان |
| چکیده مقاله |
| الگوی عدم تعادل پیوستگی(LD) در یک جمعیت می‌تواند توسط برخی از عوامل ژنتیکی نظیر انتخاب، جهش، مهاجرت، رانش ژنتیکی، ساختار جمعیت، تنگناهای جمعیت و میزان نوترکیبی تحت تاثیر قرار گیرد. اندازه موثر جمعیت (Ne) یکی از مهم‌ترین پارامترها در ژنتیک جمعیت و زیست‌شناسی حفاظت محسوب می‌شود. دستیابی به اندازه موثر کنونی جمعیت‌ها به منظور مدیریت جمعیت‌های کوچک در معرض خطر از اهمیت بسیاری برخوردار است. روش LD پرکاربردترین روش برآورد اندازه موثر جمعیت بر اساس نشانگرهای مولکولی بوده است و اغلب مطالعات انجام گرفته در دام‌های اهلی بر اساس این روش انجام شده‌اند. در این پژوهش، جهت بررسی مقدار عدم تعادل پیوستگی (LD) از آماره r2 استفاده شد. نتایج حاصل از این آنالیز نشان داد که با افزایش میزان فاصله، مقدار LD در تمام نژادهای مورد مطالعه کاهش یافت. بیشترین مقدار Ne، در 150 نسل پیش، مربوط به نژاد سیاه کبود (891Ne=) بود در حالی که کمترین آن برای نژاد کرمانی (326=150Ne) مشاهده گردید. همچنین میزان Ne در 13 نسل قبل در نژاد کرمانی از همه کمتر و در نژاد لری بختیاری و سیاه کبود از همه بیشتر بود (82-36=13Ne). بطورکلی Ne در جمعیت گوسفندان بومی مورد مطالعه پایین بود. Ne برای نژادهای کرمانی و کبوده شیراز حدود 40 است که به عنوان آستانه خطر انقراض در کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شود. این مطلب بدان معنی است که این نژادها باید به عنوان یک کاندید برای اقدامات حفاظتی از نزدیک کنترل شوند. |
| کلیدواژه ها |
| عدم تعادل پیوستگی، اندازه موثر جمعیت، گوسفندان بومی ایران. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
