| استفاده از بافرهای مختلف برای بهبود شرایط هضمی و تخمیری جیره‌های پرکنسانتره در شرایط آزمایشگاهی |
| کد مقاله : 1128-NSAP6TH (R1) |
| نویسندگان |
|
مرتضی چاجی *1، فرشته وفائی2 1اگروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایران، 2دانش‌آموخته تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ملاثانی، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی اثر بافرهای شیمیایی و قلیایی کننده‌های مختلف در بهبود شرایط هضمی جیره‌های پرکنسانتره‌ی بره‌های پرواری بود. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره‌ی شاهد یا جیره‌ی پایه (فاقد افزودنی و حاوی 70 درصد کنسانتره + 30 درصد علوفه)، ۲- جیره‌ی پایه + 5/1 درصد بنتونیت‌سدیم، 3- جیره‌ی پایه+ 5/1 درصد بیکربنات سدیم 4- جیره‌ی پایه + 5/1 درصد اکسید منیزیم 5- جیره‌ی پایه+ 5/1 درصد زئولیت 6- جیره‌ی پایه+ 5/1 درصد سدیم سسکوئی کربنات بودند. از روش هضم دو مرحله‌ای برای تعیین قابلیت هضم جیره‌های آزمایشی استفاده شد. افزودن بافرها و قلیایی کننده‌های مختلف به جیره‌ی پر کنسانتره‌ی بره‌های پرواری، باعث افزایش معنی‌دار قابلیت هضم ماده‌ی خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی جیره‌های آزمایشی شد (05/0>P). بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی مربوط به تیمار حاوی اکسید منیزیوم بود؛ اگرچه قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در این تیمار بیشتر از شاهد بود، اما تفاوت معنی‌داری با سایر تیمارهای حاوی بافر نداشت. کم‌ترین قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمار شاهد و بیشترین قابلیت هضم در تیمار حاوی بنتونیت سدیم مشاهده شد (05/0>P)؛ بین تیمارهای حاوی بافر با یکدیگر اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بنابراین، افزودن بافر به جیره‌های پر کنسانتره‌ی بره‌های پرواری باعث بهبود قابلیت هضم آنها در مقایسه با شاهد شد. تفاوت معنی‌داری بین بافرهای مختلف مورد آزمایش در قابلیت هضم مواد مغذی وجود نداشت و تنها تفاوت عددی بود. |
| کلیدواژه ها |
| بنتونیت‌سدیم، بیکربنات‌سدیم ، قابلیت هضم |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
