تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر عملکرد جوجه خروس های گوشتی

کد مقاله : 1183-NSAP6TH

نویسندگان

حسین جهانیان نجف آبادی *، رضا حاجیلوئیان مرفه دانشگاه بوعلی سینا

چکیده مقاله

مطالعه حاضر برای ارزیابی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر عملکرد جوجه خروس‌های گوشتی انجام شد. تعداد 576 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه سویه تجاری راس 308 در قالب آزمایش فاکتوریل 4×3 با طرح پایه کاملا تصادفی شامل 12 تیمار، 4 تکرار و هر تکرار دارای 12 قطعه جوجه مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز (2925، 3025 و 3125 کیلوکالری در کیلوگرم) و سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین در جیره غذایی (صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در کیلوگرم) بودند. تنظیم جیره‌های غذایی بر اساس توصیه‌های راهنمای پرورش سویه تجاری راس 308 انجام شد. صفات عملکرد شامل مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در کل دوره آزمایش (سن 1 تا 49 روزگی)، اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز بر مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی، متمایل به معنی‌دار (10/0P<) بود بطوری که با افزایش سطح انرژی جیره، مصرف خوراک کاهش یافت. اثر سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین در جیره بر ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید جوجه‌های گوشتی، متمایل به معنی‌دار (10/0P<) بود بطوری که بهترین ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 6/0 میلی‌گرم در کیلوگرم مکمل سلنومتیونین، مشاهده شد. بر طبق نتایج این مطالعه، به‌نظر می‌رسد که افزابش سطح انرژی قابل سوخت و ساز و افزودن مکمل سلنومتیونین به جیره می‌تواند منجر به بهبود شاخص تولید و در نهایت افزایش بازده‌ اقتصادی جوجه‌های گوشتی شود.

کلیدواژه ها

انرژی قابل سوخت و ساز، سلنومتیونین، عملکرد، جوجه های گوشتی

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر