اثر ژنوتیپ و مکان کاشت و برهم‌کنش ژنوتیپ و مکان کاشت بر میزان گاز تولیدی به روش برون-تنی چهار گراس مرتعی
کد مقاله : 1201-NSAP6TH (R1)
نویسندگان
حسین بهروزپور *1، علی جعفری2، حسن فضایلی3، رضا محمدی4، مختار خواجوی1
1دانشگاه یاسوج
2بخش علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، ایران.
3مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران.
4پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی شمال‌غرب و غرب کشور، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده مقاله
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر ژنوتیپ و مکان کشت و برهم‌کنش آن‌ها بر میزان گاز تولیدی به روش برون‌تنی در چهار گونه برتر فسکیوی بلند، علف پشمکی، علف باغ و علف قناری در مرحله رشد رویشی انجام شد. آزمایش در قالب کرت خرد شده در مکان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تولید گاز با روش آزمون گاز بر روی 200 میلی‌گرم از هر نمونه در ساعت‌های مختلف انکوباسیون انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین میزان گاز تولیدی در ساعات 24 و 48 پس از انکوباسیون در گونه علف پشمکی (به ترتیب 68/46 و 76/58 میلی‌لیتر) و کمترین آن در گونه‌های فسکیوی بلند (به ترتیب 37/37 و 95/53 میلی‌لیتر) و علف باغ (به ترتیب 54/38 و 96/50 میلی‌لیتر) بود. میزان گاز تولیدی در تمام ساعات پس از انکوباسیون در گونه‌های کشت شده در مزرعه بالاتر از گونه‌های کشت شده در گلخانه بود (0.05>p). برهم‌کنش ژنوتیپ در مکان کشت بر تولید گاز وجود داشت (0.05>p). میزان تولید گاز در 12 ساعت پس از انکوباسیون در گونه‌های علف پشمکی و علف قناری کشت شده در مزرعه (به‌ترتیب 87/27 و 39/26 میلی‌لیتر ) بالاتر بود. تولید گاز در ساعات 24 و 48 پس از انکوباسیون در گونه علف پشمکی کشت شده در مزرعه (به ترتیب 65/50 و 62/64 میلی‌لیتر) بالاتر بود. در 72 و 96 ساعت پس از انکوباسیون بالاترین میزان گاز تولیدی در گونه‌های علف پشمکی و علف قناری کشت شده در مزرعه (به ترتیب96/69 و 10/65؛ 57/71 و 88/66 میلی‌لیتر) بود.
کلیدواژه ها
کلمات کلیدی: برون‌تنی، تولید گاز، ژنوتیپ، مکان کشت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر