| اثر گونه و مکان کاشت بر فراسنجه‌های تخمیری و قابلیت هضم برون‌تنی چهار گراس مرتعی |
| کد مقاله : 1202-NSAP6TH (R1) |
| نویسندگان |
|
حسین بهروزپور *1، علی جعفری2، حسن فضایلی3، رضا محمدی4، مختار خواجوی5 1دانشگاه یاسوج 2بخش علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، ایران 3مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران 4پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی شمال‌غرب و غرب کشور، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی 5بخش علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج |
| چکیده مقاله |
| چکیده به منظور بررسی تأثیر گونه و مکان کاشت بر فراسنجه‌های تخمیری و قابلیت هضم به روش برون‌تنی چهار گونه برتر فسکیوی بلند، علف پشمکی، علف باغ و علف قناری در مرحله رشد رویشی این آزمایش انجام شد. آزمایشی در قالب طرح خرد شده در مکان و به صورت بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فراسنجه‌های تخمیری و قابلیت هضم در 24 ساعت پس از انکوباسیون با روش تست گاز محاسبه شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح پنج درصد انجام شد. نتایج نشان داد گونه-های مورد بررسی بر فراسنجه‌های تخمیری و قابلیت هضم تأثیر معنی‌دار داشتند (0.05>p). مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (03/1 میلی‌مول در کیلوگرم ماده خشک)، قابلیت هضم ماده آلی (68/62 درصد) و پروتئین میکروبی (60/75 گرم در کیلوگرم ماده آلی قابل هضم) در گونه بروموس نسبت به سه گونه دیگر بهتر بود. مقادیر قابلیت هضم ماده خشک (87/65 درصد)، انرژی قابل هضم (13/11 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک) و ماده خشک مصرفی (41/2 درصد وزن بدن) در گونه فالاریس بیش‌ترین بود و گونه فسکیوی بلند کم‌ترین مقادیر فراسنجه‌های تخمیری و قابلیت هضم را داشت. نتایج نشان داد مکان کشت بر تمام صفات مورد بررسی به جز مقادیر پروتئین میکروبی تأثیر معنی‌دار داشت (0.05>p). مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در گیاهان کشت شده در مزرعه و مقادیر ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم ماده خشک، قابلیت هضم ماده آلی، قابلیت هضم ماده آلی در ماده خشک و انرژی قابل هضم در گیاهان کشت شده در گلخانه بالاتر بود. |
| کلیدواژه ها |
| کلمات کلیدی: گونه، فراسنجه تخمیری، قابلیت هضم، مکان کاشت |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
