| بررسی برخی عوامل مؤثر بر متوسط رابطه خویشاوندی در گاوهای بومی |
| کد مقاله : 1211-NSAP6TH |
| نویسندگان |
|
محمدرضا بحرینی بهزادی *1، سمیه رضایی1، حسن بانه2 1دانشگاه یاسوج 2موسسه تحقیقات علوم دامی کشور |
| چکیده مقاله |
| تنوع ژنتیکی گام اول برای ایجاد یک برنامه اصلاح‌نژادی یا انجام اقدامات حفاظتی است. تنوع ژنتیکی به عنوان معیار تفاوت‌های ژنتیکی بین و درون گروه‌های حیوانات تعریف می‌شود و به شدت با انتخاب و سازگاری یک نژاد با محیط محلی خود مرتبط است. حفظ تنوع ژنتیکی به عنوان بیمه‌ای است که ما را در برابر شرایط نامطلوب آینده حفظ می‌کند. تنوع ژنتیکی این امکان را به جمعیت دامی می‌دهد که از نظر ژنتیکی با یک محیط در حال تغییر سازگار شوند یا آن را در برابر رویدادهای تصادفی مانند آب و هوای سخت یا شیوع بیماری محافظت کنند. بنابراین تنوع ژنتیکی یک موضوع بسیار مهم در توسعه استراتژی‌های مدیریتی برای جمعیت‌های در معرض خطر در سراسر جهان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی برخی عوامل مؤثر بر متوسط میزان رابطه خویشاوندی شامل روش انتخاب، سامانه‌ی آمیزشی، نسبت نر به ماده و اندازه‌ی جمعیت در گاوهای بومی بود. برای این‌کار از داده‌های شبیه‌سازی استفاده شد. برای شبیه‌سازی جمعیت از نرم‌افزار QMSim و برای تجزیه و تحلیل شجره از نرم‌افزارPedig استفاده شد. نتایج نشان داد برای کاهش متوسط میزان رابطه خویشاوندی و حفظ تنوع ژنتیکی جمعیت گاو بومی بهترین استراتژی استفاده از روش انتخاب به کمک نشانگرهای مولکولی، سامانه‌ی آمیزشی بر اساس کمترین میزان همخونی، نسبت نر به ماده بزرگ‌تر و استفاده از جمعیت بزرگ می‌باشد. همچنین استفاده از نشانگرهای مولکولی در جمعیت‌های بومی کشور کمک بزرگی به حفظ تنوع ژنتیکی خواهد کرد. |
| کلیدواژه ها |
| اندازه‌ی جمعیت، تنوع ژنتیکی، سامانه‌ی آمیزشی، نشانگرهای مولکولی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
